Często jeżdżę nad Bystrzycę, rzekę przepływającą przez Lublin. Jakkolwiek na samym terenie Lublina nie robi ona wielkiego wrażenia, poza kilkoma miejscami, tak przed i za Lublinem jest niesamowicie piękna i fotogeniczna. Zdjęcia poniżej zrobiłem zimą. Niestety tegoroczna nie była obfita w opady śniegu i praktycznie jedyny jaki spadł był w lutym przez 3-4 dni w okolicach 21 dnia miesiąca. Udało mi się wyskoczyć wtedy na zdjęcia. I oczywiście jak zawsze nie zawiodłem się. Było pięknie.
Z Robertem znamy się wiele lat. Poznałem go jeszcze w LTFie i od razu jakoś przypadliśmy sobie do gustu. Razem też z tego LTFu odeszliśmy przez tę samą sprawę, z którą na którą się zgodzić nie mogliśmy (on odszedł troszkę wcześniej). Jakiś czas tak się bujałem, a Robert wszedł do ZPAF. Zaczął mnie namawiać bym i ja spróbował się pokazać ze swoją twórczością przed tym towarzystwem. Uważałem jednak, że to za wysokie progi na moje nogi i uciekałem przed tym. W 2019 roku w końcu mnie namówił, a ja uwierzyłem w siebie. Pokazałem co mam i spodobało się to koleżeństwu ze ZPAF. Za wprowadzających do związku dostałem właśnie Roberta i Lucjana Demidowskiego. Po dość krótkim przygotowaniu do egzaminu w Warszawie, pojechaliśmy z Lucjanem. Bardzo się bałem, że ja umysł po trosze ścisły nie poradzę sobie przed tak zacnym gronem egzaminatorów. Jednak okazało się, że nie było się czego obawiać i po prezentacji 2 wystaw i opowiedzeniu o nich, oraz odpowiedzi na pytania komisji, po 5 minutowej dyskusji zostałem przyjęty. Ale dość o mnie. Robert jest artystą prawdziwym i wszechstronnym. Od lat podziwiam jego twórczość. A wystawa, która miała miejsce w LCK, pokazuje jedną z gałęzi jego twórczości, a mianowicie tworzenie podkastów/wywiadów z ludźmi kultury. Na wystawie zaprezentował portrety osób, z którymi przeprowadzał rozmowy. Swoją drogą bardzo polecam ten materiał na Youtube https://www.youtube.com/@robert.pranagal. Do posta załączam fotorelację z tego wydarzenia. Wernisaż wystawy odbył się 6 lutego 2025 w galerii Lubelskiego Centrum Konferencyjnego.
Znów mogłem pochwalić się swoją własną pracą fotograficzną. Czymś co robię praktycznie na co dzień. To jest moja praca i moja przyjemność jednocześnie. Mikroskopia elektronowa. Daje mi to niebywałą radość i sprawia wielką satysfakcję, zwłaszcza w kontakcie z dziećmi. Uwielbiam rozmawiać o tym co robię w pracy, a dzieciaki, niezepsute jeszcze technologią, otwarte na świat, dają tak fajny feedback, że chce się to dalej robić. Wystawa miała miejsce w Galerii w Amfiteatrze kościoła oo. kapucynów na Poczekajce w Lublinie w dniach 16-23 lutego 2025 r.
